اللهم عجل لولیک الفرج بحق زینب کبری سلام الله علیها

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://www.aviny.com/hadis-mozooee/hadis-farsi.aspx

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

الصَّلَاةُ مِنْ شَرَائِعِ الدِّینِ وَ فِیهَا مَرْضَاةُ الرَّبِّ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هِیَ مِنْهَاجُ الْأَنْبِیَاءِ وَ لِلْمُصَلِّی حُبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ هُدًى وَ إِیمَانٌ وَ نُورُ الْمَعْرِفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِی الرِّزْقِ ...

نماز، از آیین‏هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است...

خصال ص 522، ح 11

منابع (ادامه مطلب):

https://www.aviny.com/hadis-mozooee/ebadi/rezaye-khoda.aspx

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://rasekhoon.net/hadith/3990/page3

عبرت گرفتن حین تشییع جنازه دیگران
امام باقر علیه السلام فرمودند:
هرگاه جنازه‌اى را تشییع مى‌کنى، چنان باش که انگار این تویى که بر دوش‌ها حمل مى‌شوى و گویى از پروردگارت مى‌خواهى تو را به دنیا باز گرداند، تا همچون کسى که زنده است کار کنى؛ زیرا که دنیا در نظر دانایان مانند سایه است.

اجر اخروی شرکت در تشییع جنازه
امام باقر علیه السلام فرمودند:
هر که جنازه مسلمانى را تشییع کند، روز قیامت چهار شفاعت به او داده شود و چیزى نگوید، مگر اینکه فرشته گوید: مانند آن از آنِ تو باد.

تلقین در وقت احتضار
امام باقر علیه السلام فرمودند:
به مردگان خود در وقت احتضار، شهادت «لا اله الا الله» و «ولایت اهل‌بیت علیهم‌‌السلام» را تلقین کنید.

بهشتیان همیشه زنده‌اند
امام باقر علیه السلام فرمودند:
بهشتیان همیشه زنده‌اند و هرگز نمی‌میرند... همیشه شادان و هرگز محزون نمی‌شوند... آن‌ها برای همیشه عزیز و گرامی داشته می‌شوند و هرگز تحقیر و خوار نمی‌گردند و سلام و تحیّت خداوند برای همیشه نثارشان باد.

پذیرش دعوت به تشییع جنازه
امام باقر علیه السلام فرمودند:
دعوت به تشییع جنازه را بپذیرد؛ زیرا حضور در تشییع جنازه، یادآور مرگ و آخرت است و حضور در ولیمه ها از این امور غافل مى گرداند.

مرگ ناگهانى چیست؟
امام باقر علیه السلام فرمودند:
کسى که زیر چهل سالگى بمیرد، نابهنگام [و به عمر غیر طبیعى] مرده است و کسى که کمتر از چهارده روز [بیمارى بکشد و] بمیرد، مرگش مرگ ناگهانى است.

علت ناخوش داشتن مرگ
امام باقر علیه السلام فرمودند:
مردى خدمت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله رسید و پرسید: علّت ناخوش داشتن مرگ چیست؟ حضرت فرمودند: آیا ثروتى دارى؟ عرض کرد: آرى. حضرت فرمودند: آیا آن را [براى آخرتت] پیش فرستاده اى؟ عرض کرد: خیر. حضرت فرمودند: از این جاست که مرگ را دوست ندارى.

کثرت عبادت امام سجاد علیه السلام
امام باقر علیه السلام درباره عبادت پدرشان امام سجاد علیه السلام فرمودند:
... به حدی عبادت کرده بود که دیگران به آن حد عبادت نمی‌کنند و از شب زنده داری رنگش زرد گشته بود و از گریه چشمانش سرخ شده بود و از سجده پیشانی‌اش برجسته شده بود و از ایستادن برای نماز، پاهایش ورم کرده بود.

توصیه معصومین در مواجهه با شیوع اپیدمی فراگیر
امام باقر علیه السلام فرمودند:
محمد بن مسلم گوید: به امام باقر (علیه السلام) گفتم: هنگامی که وبا (بیماری همه گیر) در سرزمینی بیفتد، آیا ما خانه نشینی و گوشه نشینی و کناره‌گیری از مردم برگزینیم؟ امام (علیه السلام) فرمودند: چه اشکالی دارد که از وبا (و بیماری فراگیر) فاصله و کناره بگیری، در حالی که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) به مردی که به آن حضرت خبر داد که در خانه‌ای همراه برادرانش بود و برادرانش همگی مردند و فقط او باقی مانده بود، فرمودند: از آن خانه فاصله بگیر و دور شو، در حالی که این خانه مذموم است.

دعا هنگام دیدن صاحبان بلا
امام باقر علیه السلام فرمودند:
هرگاه بلا زده‌اى را دیدى به گونه‌اى که او نشنود سه بار بگو: «اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی عافانِی مِمَّا ابْتَلاکَ بِهِ، وَلَوْ شاءَ فَعَلَ؛ سپاس و ستایش خدایى را که به بلاى تو گرفتارم نکرد که اگر مى‌خواست مى‌توانست چنین کند.» هر کس این جمله را بگوید هرگز به آن بلا دچار نمى‌گردد.

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://ahlolbait.com/doa/2142/

نماز شب سوم ماه رمضان (مفاتیح الجنان)

نماز های شب ها: شب سوم؛ ده رکعت در هر رکعت حمد و پنجاه مرتبه توحید

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://ahlolbait.com/doa/2144

نماز شب چهارم ماه رمضان (مفاتیح الجنان)

نماز های شب ها: نماز شب چهارم؛ هشت رکعت در هر رکعت حمد و بیست مرتبه إنا أنزلناه

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?id=2291&nt=2&year=1369#12185

بیانات امام حضرت آیت الله امام خامنه ای:

عدالت اجتماعی

امام خامنه ای

مظهر عدل پروردگار، امام زمان(عج) است و می‌دانیم که بزرگترین خصوصیت امام زمان(علیه‌الصلاةوالسلام) - که در دعاها و زیارات و روایات آمده است - عدالت می‌باشد: «یملأ الله به الارض قسطا و عدلا». ما باید امروز جامعه را جامعه‌ی عدالت بکنیم. در بنای یک جامعه، عدالت از همه چیز مهمتر است. عدالت، به معنای عدم تبعیض در حقوق و حدود و احکام است. عدالت، یعنی کمک به مردم محروم و ضعیف. عدالت، یعنی این‌که برنامه‌ها و حرکت کلی کشور، در جهت تأمین زندگی مستضعفان باشد. عدالت، به معنای این است که کسانی که در زیر سایه‌ی سنگین نظام طاغوتی، از حقوق خود محروم ماندند، به حقوقشان برسند. عدالت، یعنی این‌که عده‌ی خاصی برای خودشان حق ویژه‌یی قایل نباشند. عدالت، یعنی این‌که حقوق انسانی و اجتماعی و عمومی و حدود الهی، یکسان بر مردم اجرا شود. اگر جلوی کسانی که با تکیه بر فریب و زور و یا بر اساس کارهای ناصحیح و مبتنی بر عقلهای مادی و منحرف از معنویت، توانستند به چیزهایی که حق آنها نبوده است، دست پیدا کنند، گرفته شود تا فرصتی برای ادامه‌ی کار خود پیدا نکنند، عدالت تحقق پیدا کرده است.۱۳۶۹/۰۱/۲۲

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?id=2291&nt=2&year=1369#12185

اسلام ناب محمدی

امام خامنه ای:

امام حسن مجتبی کاری کرد که جریان اصیل اسلام که از مکه شروع شده بود و به حکومت اسلامی و به زمان امیر المؤمنین و زمان خود او رسیده بود در مجرای دیگری، جریان پیدا بکند؛ منتها اگرنه به شکل حکومت زیرا ممکن نبود لااقل دوباره به شکل نهضت جریان پیدا کند. این، دوره‏ی سوم اسلام است. اسلام، دوباره نهضت شد. اسلام ناب، اسلام اصیل، اسلام ظلم‏ستیز، اسلام سازش‏ناپذیر، اسلام دور از تحریف و مبرّا از اینکه بازیچه‏ی دست هواها و هوسها بشود، باقی ماند؛ اما در شکل نهضت باقی ماند. یعنی در زمان امام حسن (علیه الصّلاة و السّلام)، تفکر انقلابیِ اسلامی که دوره‏یی را طی کرده بود و به قدرت و حکومت رسیده بود دوباره برگشت و یک نهضت شد. البته در این دوره، کار این نهضت، به مراتب مشکل‏تر از دوره‏ی خود پیامبر بود؛ زیرا شعارها در دست کسانی بود که لباس مذهب را بر تن کرده بودند؛ درحالی‏که از مذهب نبودند. مشکلیِ کار ائمه‏ی هدی (علیهم‏السّلام)، اینجا بود.1369/01/22

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?id=2291&nt=2&year=1369#12185

امام خامنه ای:

اگر امام حسن(ع) صلح نمی‌کرد، تمام ارکان خاندان پیامبر(ص) را از بین می‌بردند و کسی را باقی نمی‌گذاشتند که حافظ نظام ارزشی اصیل اسلام باشد. همه چیز بکلی از بین می‌رفت و ذکر اسلام برمی‌افتاد و نوبت به جریان عاشورا هم نمی‌رسید. اگر بنا بود امام مجتبی‌(علیه‌السّلام)، جنگ با معاویه را ادامه بدهد و به شهادت خاندان پیامبر منتهی بشود، امام حسین(ع) هم باید در همین ماجرا کشته می‌شد، اصحاب برجسته هم باید کشته می‌شدند، «حجربن‌عدی»ها هم باید کشته می‌شدند، همه باید از بین می‌رفتند و کسی که بماند و بتواند از فرصتها استفاده بکند و اسلام را در شکل ارزشیِ خودش باز هم حفظ کند، دیگر باقی نمی‌ماند. این، حق عظیمی است که امام مجتبی‌(علیه‌الصّلاةوالسّلام) بر بقای اسلام دارد ... امیدواریم خداوند به همه‌ی ما بصیرتی عنایت کند، تا بتوانیم این بزرگوار را بشناسیم و نگذاریم پرده‌ی جهالت و غبار بدشناختی‌یی که تا مدتها بر چهره‌ی آن بزرگوار بوده، باقی بماند. یعنی حقیقت را باید همه بفهمند و بدانند که صلح امام مجتبی‌(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، همان‌قدر ارزش داشت که شهادت برادر بزرگوارش، امام حسین(علیه‌الصّلاةوالسّلام) ارزش داشت. و همان‌قدر که آن شهادت به اسلام خدمت کرد، آن صلح هم همان‌قدر یا بیشتر به اسلام خدمت کرد.

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?id=2291&nt=2&year=1369#12185

امام خامنه ای:

امام حسین، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن بود

امام حسین(علیه‌السّلام)، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن(ع) بود. وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیک - از این پُرشورها و پُرحماسه‌ها - به امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) اعتراضی کرد، امام حسین با او برخورد کردند: «فغمز الحسین فی وجه حجر»(1). هیچ‌کس نمیتواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود، این صلح انجام نمیگرفت. نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن(علیه‌السّلام) هم نبود و امام حسین(علیه‌السّلام) تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام میگرفت و صلح میشد.1369/01/22

1 ) شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، ج‏16، ص: 15

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

به یاد شهداء

خاطره فرزند شهید سلیمانی از افطار حاج قاسم با رزمنده ها در خط

تلفن خانه زنگ خورد. بابا بود با صدای خسته. پرسیدم افطار کردید؟ گفتند بچه‌ها برایم در قرارگاه افطار آماده کردند اما نرفتم و در خط ماندم و با رزمنده‌ها سفره انداختیم و نان پنیر مختصری خوردیم. گفتم چرا قرارگاه نرفتید؟ گفتند «میترسم در غیبتم مظلومی با زبان روزه، اسیر و یا شهید شود».

حاج قاسم و ما ادراک حاج قاسم

منبع (کانال فضیلتها)

https://t.me/fazylatha

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://harimeharam.ir/shahid/238

شهدای فاطمیون شهید مدافع حرم شهید عزیز احمدی

تاریخ شهادت : 1394/11/12 محل شهادت : سوریه

منبع (ادامه مطلب ...):

https://harimeharam.ir/shohada/24/6

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://farsi.khamenei.ir/video-content?id=42641

امام خامنه ای:

یکی از مصداقهای پیام شهیدان برای امروز ما درباره گرایش پیدا نکردن به دشمن است، «اگر به ما بشنوانند این پیامها را، دیگر این گرایش به شرق و به غرب و به دشمن و به کفر و الحاد و مانند اینها، از بین ما رخت بر خواهد بست.» 1397/08/14

شهید مدافع حرم شهید منصور عباسی هفشجانی (ابوسجاد)

تاریخ شهادت : 1396/09/10 | محل شهادت : بوکمال - سوریه

منبع (ادامه مطلب ...):

https://harimeharam.ir/shahid/467

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

https://www.golzar.info/59593

شهید مدافع حرم شهید علی اصغر شیردل

تـاریخ شـهادت : 1394/2/30 سوریه

منبع (ادامه مطلب ...):

موارد مرتبط:

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

وبلاگ دوم (قرآن / حدیث و ...):

مفاتیح الجنان | در فضیلت مبارک رمضان

برخی پیوندها:

اعمال و ادعیه ماه مبارک رمضان | نمازهای های ماه رمضان

مجموعه ویژه نامه های ماه مبارک رمضان | ویژه نامه ماه مبارک رمضان

ویژه نامه ماه مبارک رمضان

منبع (کانال فضیلتها)

کانال طاووس الجَنَّه | کانال شَرحِ سِرّ ( تماشاگه راز)

وبلاگ 1:

https://qaem14.blog.ir/

وبلاگ 2 (قرآن / حدیث و ...):

مشاهده / دریافت کلیه مطالب:

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

پایگاه اطلاع‌رسانی سید ابراهیم رئیسی:

https://raisi.ir

*****

التماس دعا

عروة الوثقی: رشته های چادر فاطمه (سلام الله علیها) ...

جمعه, ۱۹ فروردين ۱۴۰۱، ۰۴:۴۹ ق.ظ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى

یا زهراء سلام الله علیها

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.

سوره مبارکه انبیاء آیه ۱۰۵

#الله

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»

حضرت السلطان علی بن موسی الرضا (علیه السلام) فرمودند :

إنَّ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» أَقْرَبُ إِلَى اسْمِ اللَّهِ الْأَعْظَمِ مِنْ سَوَادِ الْعَیْنِ إِلَى بَیَاضِهَا

همانا «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» نزدیکتر است به اسم اعظم خداوند از سیاهى چشم به سپیدى آن.

عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۲ ص۵

#اسرار_فاطمی(۱)

عروة الوثقی:
رشته های چادر فاطمه (سلام الله علیها)

«وَمَنْ یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ»

{هر که روى خویش به خدا کند و نیکوکار باشد هرآینه به دستگیره استوارى چنگ زده است، و پایان همه کارها به سوى خداست}(سوره مبارکه لقمان آیه ۲۲)

از آیات مبارکات حضرت قرآن که در بطن خود به شأنی از شئون و مناقب ذاتی حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) اشاره می نماید، آیه ۲۲ سوره مبارکه لقمان است.

«عروة الوثقی» یکی از مناقب و شئونات ذاتی حضرت مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشد : من الألقاب و الکنى للسیّدة الکبرى فاطمة الزهراء صلوات اللّه علیها : عروة الوثقى(۱)

عروة ، از نظر لغوی به معنای چیزی است که به جهت ایصال به مقصود، از اطراف ،‌ به آن آویخته می شوند و وثقی نیز به معنای استوارترین و محکم ترین می باشد.

مطابق احادیث تفسیری ذیل آیات حضرت قرآن در تبیین حقیقت معنای «عروة الوثقی»، این لفظ در بطن معنا، در یک وجه به مودّت اهل بیت (علیهم السلام) و در وجه ای دیگر به «ولایت» معنا می شود :
«فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى‏» قَالَ مَوَدَّتُنَا أَهْلَ الْبَیْت (۲)
«فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى»‏ یَعْنِی الْوَلَایَة(۳)

لذا چنانکه شریفه « ..قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى..» (سوره مبارکه بقره آیه ۲۵۶) اشاره می کند، بندگان با کفر به طاغوت [ولایت اعداء] و ایمان به الله [ولایت مولی الموحدین علی (علیه السلام)]، به عروة الوثقی متسمک شده و رشد و تعالی می یابند.

اما عروة الوثقی در بطن و وجه ای دیگر، به وجود مبارکه حضرت أم الائمه و الابرار (سلام الله علیها) اشاره دارد. چنانچه صاحب کتاب عوالم العلوم و المعارف والأحوال(۴) تصریح می کند:

من الألقاب و الکنى للسیّدة الکبرى فاطمة الزهراء صلوات اللّه علیها : عروة الوثقى : از القاب مبارک حضرت فاطمة الزهراء (علیها السلام).. عروة الوثقی است.(۵)

چادر
چادرو کساء ‌حضرت مادر، حقیقت آن عروة الوثقایی است که هر کس به رشته ای از رشته های آن چنگ زند، از ظلمت و عذاب رهایی یافته و به فوز و نجاح نائل می آید.

بدین معنا که عروة الوثقی در این وجه و بطن، تنها خاص مؤمنان به ولایت نیست، بلکه هر آنکس که حبّ به وجود حضرت مادر در قلب او باشد، را شامل می شود. چنانکه در احادیث متعدد، به شفاعتِ عام و ارحم الراحمینیِ حضرت ام عالَم امکان و رحمت واسعه ایشان اشاره شده که گستره ی آن شامل تمام خلق می شود
[جز اعداء که خود حقیقت کفر و ظلمت اند]:

قال الامام حسن العسکری (علیه السلام):
یا أَیُّهَا الْمُحِبُّونَ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ مِرْطِ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ. فَلَا یَبْقَى مُحِبٌّ لِفَاطِمَةَ إِلَّا تَعَلَّقَ بِهُدْبَةٍ مِنْ أَهْدَابِ مِرْطِهَا (۶) :

...در قیامت ندا داده می شود...
ای محبین فاطمه (علیها السلام)، به رشته های چادر فاطمة (علیها السلام) متمسّک شوید؛ پس هیچ محبّی باقی نمی ماند مگر اینکه به رشته ای از رشته های آن چنگ می زند،

عن امام الباقر (علیه السلام):
فیَقُولُ اللَّهُ یَا بِنْتَ حَبِیبِی ارْجِعِی فَانْظُرِی مَنْ کَانَ فِی قَلْبِهِ حُبٌّ لَکِ أَوْ لِأَحَدٍ مِنْ ذُرِّیَّتِکِ خُذِی بِیَدِهِ فَأَدْخِلِیهِ الْجَنَّةَ .. واللَّهِ لَا یَبْقَى فِی النَّاسِ إِلَّا شَاکٌّ أَوْ کَافِرٌ أَوْ مُنَافِقٌ(۷)
: پس خداوند عزوجل [در صحرای محشر] ندا می دهد: ای دختر حبیبم! بنگر هرکس در قلبش حب تو و یا حبّ یکی از ذریه ات باشد ، دستش را بگیر و داخل بهشت کن.. به خدا قسم جز شاک یا کافر و منافق باقی نمی ماند.

#شرح_سر
#اسرار_فاطمی

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

لذا یکی از معانی عروة الوثقی ، چادر حضرت ام عالَم امکان صدیقه کبری (سلام الله علیها) است که تمام خلق با استمساک به آن، نجات می یابند.

بدین شرح که عروة الوثقی بودن وجود مبارکه حضرت ام عالَم امکان ، با حبّ فاطمی و محبت مادری در ارتباط است و از آنجا که مطابق آیات حضرت قرآن ،‌ فطرت تمامی خلق با حبّ ‌به حضرت مادر ،‌ سرشته و مفطور شده است، این دایره (دایره حبّ به حضرت مادر) بسیار وسیع و گستره ی آن شامل عموم بندگان (الناس) می شود:

«..فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها ..» (سوره مبارکه روم آیه ۳۰)

قالت مولاتنا فاطمة‌الزهراء (سلام الله علیها) : فَهُو الفاطِر و أنا فاطمة (۸).

اما شریفه ۲۲ سوره مبارکه لقمان، در مقام وصف دسته ای دیگر از متمسّکین به عروة الوثقی است و آن «محسنین» هستند. «محسنین» خواصی از شیعیان و مؤمنان به ولایتند که استمساک آنان به عروة الوثقی [وجود مبارکه حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها)] به معنایی عمیق تر از آنچه که در مورد عموم خلق (یعنی آویخته شدن آنان به تارهای چادر به جهت نجات از عذاب) بیان شد، ارجاع داده می شود,

منابع
(۱) . عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد ؛ ج‏۱۱-قسم-۱-فاطمةس ؛ ص ۹۵
(۲).تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة ؛ ؛ ص۴۳۲
(۳).بحار الأنوار ، ج‏ ۸۹، ص ۲۶۳
(۴).«عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال» تالیف شیخ عبد الله بحرانى اصفهانى، از فقها و محدّثان نام آور شیعه سده یازدهم و دوازدهم هجری می باشد که جمله علمای رجال در آثار خویش به تبحر او در علم حدیث و تتبع او در استخراج علوم آل محمد (علیهم السلام) تصریح کرده اند. [ به عنوان نمونه مراجعه شود به: أعیان الشیعة، ج ۱، ص ۱۴۸؛ الذریعة إلى تصانیف الشیعة، ج ۱۵، ص ۳۵۶]
(۵).أقول: أورد صاحب کتاب «ریاحین الشریعة» جملة من الألقاب و الکنى للسیّدة الکبرى فاطمة الزهراء صلوات اللّه علیها و على بعلها و بنیها و هی:..عروة الوثقى. [عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد ؛ ج‏۱۱ قسم-۱-فاطمةس ؛ ص۹۵
(۶).التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکری علیه السلام، ص ۴۳۴
(۷).بحار الأنوار ؛ ج۴۳ ؛ ص۶۴؛ تفسیر فرات الکوفی ؛ ص۲۹۸
(۸).فضائل لابن شاذان قمی، صص۸۰ تا ۸۲ (خطبه مبارکه مفاخره)

منبع (ادامه مطلب ...):

http://www.asr-entezar.ir/archives/70770

شهید محمد اسماعیل دلاور

منبع (ادامه مطلب ...):

وبلاگ 1: https://qaem14.blog.ir/ | وبلاگ 2: http://yamahdi788.loxblog.com/

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

التماس دعا

حقیقت نماز در کلام معصومین علیهم السلام ...

جمعه, ۱۹ فروردين ۱۴۰۱، ۰۲:۴۲ ق.ظ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى

یا زهراء سلام الله علیها

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.

سوره مبارکه انبیاء آیه ۱۰۵

حقیقت نماز در کلام معصومین "علیهم السلام":

قالَ:
صِلَةُ اللَّهِ لِلْعَبْدِ بِالرَّحْمَةِ وَ طَلَبُ الْوِصَالِ إِلَى اللَّهِ مِنَ الْعَبْدِ،
إذَا کَانَ یَدْخُلُ بِالنِّیَّةِ وَ یُکَبِّرُ بِالتَّعْظِیمِ وَ الْإِجْلَالِ وَ یَقْرَأُ بِالتَّرْتِیلِ وَ یَرْکَعُ بِالْخُشُوعِ وَ یَرْفَعُ بِالتَّوَاضُعِ وَ یَسْجُدُ بِالذُّلِّ وَ الْخُضُوعِ وَ یَتَشَهَّدُ بِالْإِخْلَاصِ مَعَ الْأَمَلِ وَ یُسَلِّمُ بِالرَّحْمَةِ وَ الرَّغْبَةِ وَ یَنْصَرِفُ بِالْخَوْفِ وَ الرَّجَاءِ؛
فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ أَدَّاهَا بِالْحَقِیقَةِ.
ثُمَّ قِیلَ: مَا أَدَبُ الصَّلَاةِ؟
قَالَ:
حضُورُ الْقَلْبِ وَ إِفْرَاغُ الْجَوَارِحِ وَ ذُلُّ الْمُقَامِ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى وَ یَجْعَلُ الْجَنَّةَ عَنْ یَمِینِهِ وَ النَّارَ یَرَاهَا عَنْ یَسَارِهِ وَ الصِّرَاطَ بَیْنَ یَدَیْهِ وَ اللَّهَ أَمَامَهُ...
وَ قِیلَ إِنَّ الصَّلَاةَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ لِلَّهِ وَ هِیَ أَحْسَنُ صُورَةٍ خَلَقَهَا اللَّهُ فَمَنْ أَدَّاهَا بِکَمَالِهَا وَ تَمَامِهَا فَقَدْ أَدَّى وَاجِبَ حَقِّهَا وَ مَنْ تَهَاوَنَ فِیهَا ضُرِبَ بِهَا وَجْهُهُ.

بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏۸۱، ص ۲۴۶

امام (علیه السلام) فرمودند:
نماز صله و موهبتى است از طرف خداوند به بنده اش با رحمت و طلب وصال خدا از سوى بنده،
هرگاه با نیّت وارد نماز شود و با تعظیم و اجلال تکبیر گوید و شمرده قرائت کند و با خشوع به رکوع رود و با تواضع سر از رکوع بردارد و با خوارى و خضوع سجده کند و با اخلاص و امید، تشهّد گوید و با رحمت و رغبت سلام دهد و با بیم و امید نمازش را تمام کند؛
که هرگاه چنین کند حقیقتِ نماز را به جا آورده است.
عرض شد: آداب نماز چیست؟
فرمود: حضور قلب و فارغ کردن اعضاى بدن [از هر حرکتى، جز حرکات نماز] و به خوارى ایستادن در برابر خداوند تبارک و تعالى و بهشت را در سمت راست خود قرار دادن و دوزخ را در سمت چپ خود دیدن و صراط را جلو خود و خداوند را در برابر خویش دانستن،
همانا نماز بهترین عبادات است و آن زیباترین شکلى است که خداوند آن را آفریده، پس کسى که به طور کامل و تمام آن را به جا آورد، حق واجب آن را ادا کرده و کسى که در انجام آن کوتاهى کند خدا آن را به صورتش مى زند.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

حقیقت صلاة را در این روایت امام (علیه السّلام)صله عبد و معبود تعبیر می فرمایند؛

به عبارتی دیگر، عبد، صلاة را بجا می آورد برای صلة الله.
زیرا صلة ارتباط و پیوندی دو جانبه است که دو طرف اتصال را به هم پیوند می دهد.
پس إقامه صلاة؛ پیوند معبود با عبدش و همچنین طلب وصال معبود از سوی عبد است.
البته این پیوند از جانب معبود به صله ای رحمانی تعبیر شده؛ یعنی این پیوند به واسطه رحمت معبود است و اگر این رحمت قدسی او نبود هرگز این وصال هم نبود؛ رحمت اوست که عبد فقیر را بر درگاه معبود غنی و بی نیاز ، بواسطه صلاة می خواند.
«و اعلم انه غیر محتاج الى خدمتک، و هو غنى عنک و عن عبادتک و دعائک، و انما دعاک بفضله یرحمک».

مصباح الشریعة، متن، ص ۵۵

این صلة الله آدابی دارد که اهمّ آن
خضوع و خشوع قلب است،
زیرا عابد بتمامه ذلّ است و ربش بتمامه عزّ .

در روایات آمده است چون حضرت مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) شبانه در نخلستان به إقامه نماز برمی خاست، صدای ضجه، ناله و مناجات حضرت تمام نخلستان را می لرزاند، وقتی به رکوع می رفتند، گویی تمام نخلستان با آن حضرت به رکوع می رفتند، و آنگاه که به سجده می رفتند، گویی تمام نخلستان سبوح و قدوس می گفتند. سپس صیحه ای زده و مثل چوب خشک روی زمین میفتادند. یکی از صحابه که ناظر بر این مناجات حضرت بود، تا این حال حضرت مولی (علیه السلام) را می بیند، سراسیمه خدمت حضرت صدیقه طاهره (علیها السلام) می رود تا قضیه را اطلاع دهد.
آنگاه حضرت صدیقه (علیها السلام) می فرمایند: این کار هر شب علی (علیه السلام) است.

الأمالی (للصدوق)، النص، ص۷۹

سپس ذیل روایت فوق الذکر (حقیقت نماز)، معصوم (علیه السلام) به شرطی انحصاری تصریح می فرمایند و منطوق آن شرط این است که حق نماز که بر ذمه مکلف واجب است تنها زمانی ادا می شود که مکلف صلاتش را تماما و کمالا أدا کند.
بعد به سبب اهمیت این بحث، مولی خود به مفهوم مخالف شرط اشاره می فرماید که تهاون در حق صلاة چه حکمی در پی دارد.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

نماز، ولایت امیرالمومینن علی (علیه السلام)

«وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعین‏»- سوره مبارکه بقره، آیه ۴۵_

امیرالمومینن علی (علیه السلام) در تفسیر ذیل آیه کریمه فرمودند:

« الصَّلَاةُ إِقَامَةُ وَلَایَتِی ... فَمَنْ أَقَامَ وَلَایَتِی فَقَدْ أَقَامَ الصَّلَاة، و مَنْ أَقَامَ الصَّلَاة، أَقَامَ وَلَایَتی ‏»

یعنی نماز اقامه ولایت من است، پس هر آنکه ولایت مرا إقامه کند، نماز را إقامه کرده و هر آنکه نماز را إقامه کند، ولایت مرا إقامه کرده است.

نیز در خطبه مبارکه افتخار فرمودند:
« أنا الصلاة ‏».

المناقب (للعلوی) / الکتاب العتیق، ص ۶۹

مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین علیه السلام، ص ۲۶۱

نتیجه اینکه ( از جمله ) حقیقت نماز، ولایت مولانا أمیرالمومنین‏ علی بن ابیطالب (علیه السلام) است.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

امیرالمومینن علی (علیه السلام) حقیقت اذان

امیرالمومنین علی (علیه السلام) در روایتی فرمودند:

«کُنْتُ أَنَا الْأَذَانَ فِی النَّاس»؛
من حقیقت اذان در میان مردم هستم.

نیز خطبه مبارکه افتخار فرمودند:
«أنا حیّ على الصلاة، أنا حیّ على الفلاح».

علل الشرائع، ج‏ ۲، ص ۴۴۲؛ الفضائل، ص ۸۴

همانطور که ملاحظه می شود در این احادیث شریف، أمیرالمومنین علی (علیه السلام) خود را با ضمیر متکلم وحده ( أنا ) معرفی فرمودند.
در شرح این مهم، باید بر این نکته توجه داشت که :

" أنا " ضمیر متکلم وحده، معرفه و حاضر و معروف نزد متکلم می باشد.
ضمیر متکلم وحده از مخاطب و غائب، أعرف است.
وحدانیت یا فردانیت ضمیر متکلم، دلالت بر فاعلیت ذات یا همان حقیقتِ وجود و شیئیت آن دارد.
در این استعمال، متکلم، اراده دارد تا ذات خویش را بی واسطه و صریح معرفی کند.

پس آن حضرت در این فرازها ذات خویش را صریح و بی واسطه، به دیگران می شناسانند.

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایته علی ابن ابی طالب و الائمه المعصومین علیهم السلام

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

الَّذینَ هُمْ فی‏ صَلاتِهِمْ خاشِعُون (۱)

سوره مبارکه مومنون، آیات ۱و۲:
«قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون، الَّذینَ هُمْ فی‏ صَلاتِهِمْ خاشِعُون‏»؛
به تحقیق مؤمنان رستگار شده‌اند آنان که در نمازشان خشوع دارند.

این آیه شریفه به صورت اولی ظهور در وجوب صلاة دارد، لیکن دلالت معنا و حجیت ظاهر این کریمه بر مشروط بودن فلاح مومن به خشوع در صلاة است.
تفصیل این بحث در ذیل آمده است.

قدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون

این آیه شریفه با حرف تحقیق «قد» آغاز شده که مثبِت للتوقع است؛ یعنی آنچه که مورد توقع یا انتظار بوده را اثبات می کند.
از آنجا که آیه شریفه تصریح بر بشارت مومنین دارد و این بشارت با "قد" آغاز شده،
یعنی به تحقیق که مومنین به فلاح و رستگاری نائل خواهند شد.

و به بیانی دیگر مومنون با وعده الهی انتظار فلاحشان را داشتند
و خداوند تبارک و تعالی با این بیان، آنچه متوقع ایشان بود را به قطعیت ثابت می دارد؛
که «إِنَّ اللَّهَ لا یُخْلِفُ الْمیعاد»؛ میعاد الهی لایتغیر است.

فلاح به معنای فوز، نجات و ظفر و بنا بر نظر برخی بقاء فی الخیر می باشد
و چون تحصیل سعادت منوط به شکافتن موانعی است، از اینرو موضوع له رستگاری برای فلاح وضع شده است.
إفلاح، بلوغ فلاح و صیرورت و دخول به سعادت و رستگاری است.
به همین دلیل مولی "فلح" را در باب إفعال و به هیئت ماضى إستعمال فرمود تا بر حتمیت، دوام و ثبات رستگاریِ مومنین تاکید فرماید.

فاعل فلاح در این آیه شریفه "مومنون" می باشد که اسم فاعل در هیئت صفت است؛
یعنی کسانی که متصف به ایمان باشند و حمل ایمان کرده باشند، فلاح برای آنان ثابت می باشد.
این بشارت قطعی به مومنان داده شده، و اختصاصی به ذکور ندارد، بلکه مشتمل بر اعم از ذکور و إناث است، مگر اینکه قرینه خاص ظهور مومن را مختص ذکور کند که مفاد این آیه فاقد چنین قرینه ای است.

به این ترتیب نتیجه آیه مبارکه اول به این فایده منتهی می شود که:
قطعا مومنین که متصف به خشوع در صلاتند، مفلح اند.
و مفهوم مخالف این عبارت آن می شود که عصاة و کفار هرگز از مفلحین نخواهند بود.
به عبارت دیگر حکم فلاح با انتفاء ایمان، منتفی خواهد شد.
و مثبِت این استنباط قول خداوند تبارک و تعالی در این سوره مبارکه است که آن را با "قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ" افتتاح و با "إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الْکافِرُونَ‏" به اختتام رسانید.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

الَّذینَ هُمْ فی‏ صَلاتِهِمْ خاشِعُون (۲)

الَّذینَ هُمْ فی‏ صَلاتِهِمْ خاشِعُون

آیات بعدی این سوره مبارکه، در مقام بیان اوصاف مومنین است،
لذا آغاز آیات بعدی با "الَّذینَ"؛ نعت مومنون می باشد.
البته باید این نکته را اضافه کرد که علت موصول آوردن مسند الیه،
إشعار به تبیین علت حکم دارد، و چه بسا تناسب حکم و موضوع این معنا را متعین سازد.

نکته قابل توجه آن است که أهم أوصاف مومنون در نخستین جمله صله یعنی آیه دوم ظهور می یابد که إشعار به حکم صلاة دارد؛ "الَّذینَ هُمْ فی‏ صَلاتِهِمْ خاشِعُون".

شارع صلاة را در این آیه کریمه در هیئت جملة اسمیة جعل فرمود و موضوعِ حکم را که در جمله سابق اسم ظاهر بود، در اینجا بر ضمیر منفصل مترتب نمود که إفاده حصر خبر و متعلقش در آن را می کند.

«الذین هم فی صلاتهم‏ خاشِعُونَ»؛ «مؤمنین در نمازشان خاشع هستند».
(فی صلاتهم) متعلّق به خبر یعنی خاشع و مقدم بر آن است.
تقدم متعلق (جارومجرور) بر خبر دلالت بر أهمیت صلاة در اتصاف انسان به صفت ایمان دارد.

همچنین در عبارت «فِی صَلٰاتِهِمْ»؛ ضمیر "هم" به صلاة اضافه شده که حاکی از انتساب صلاة به مومنین است؛
زیرا مولی از آن بی نیاز است و این عبد است که به دلیل فقر ذاتی اش نیازمند عبادت مولایش می باشد.
پس اضافه صلاة به مومنین برای بیان اختصاص نماز به ایشان است.
این مومنون اند که باید برای إقامه صلاة و إصطبار بر آن قیام کنند.

و همچنین نکته دیگری از این اضافه حاصل می آید و آن اینکه شرط صحت و قبولی نماز منوط است به ایمان در مصلی و خشوع در صلاة.
چون مولی که در مقام بیان بود می توانست صلاة را به امر دیگری اضافه فرماید، حال آنکه نماز را به مقید به صفت ایمان نمود و نیز صلاة را متعلق خشوع.

حال که این نکات تبیین شد، نوبت به بیان این مطلب می رسد که مستفاد از تعلق جارومجرور به خبر این فایده است که مطلوب مولی در صلاة صفت خشوع است و این مطلب وجه تمایز این آیه شریفه با آیات دیگریست که ظهور در وجوب داشتند.

پس از دلالت این آیه شریفه به دست می آید که إقامه صلاتی مطلوب مولی است که متصف به خشوع باشد.
یعنی فلاح مومنین مشروط به خشوع در صلاة است.
پس صلاة و خشوع در آن واجب است، لتعلق الفلاح به.
یعنی تحقق فلاح متوقف بر خشوع در نماز مومنین است، به همین دلیل صرف إقامه صلاة امتثال مأموربه عند الشارع نیست، بلکه مأتی به باید مقید به وصف دیگری باشد که آن خشوع است.

از اینکه خشوع در این آیه کریمه در هیئت فاعلی استعمال شد، این مطلب استفاده می شود که مکلف در همه زمانها باید ملتزم خشوع در صلاة باشد.
زیرا فاعل دلالت بر ذات دارد، یعنی مانند مصدر نیست که دلالت بر تحقق نسبت و وقوع آن امر داشته باشد؛ پس تنها با قیام حدث بر ذات دلالت می کند.

در خبر صحیحه ای چنین وارد شده است: «أنّ أمیر المؤمنین فی یوم أحد أصابته سهام کثیرة و من غایة الوجع کانوا لا یقدرون على إخراجها، فوصل الخبر إلى فاطمة الزهراء (علیها السلام) فقالت: إذا شرع فی صلاته فاعملوا به ما شئتم.
فلما دخل فی الصلاة جاؤوا بجرّاح فأخرجها من بدنه الشریف و لما فرغ من صلاته رأى الدماء على مصلّاه فسأل منه، فبیّنوا له الأمر، فقال بأبی و أمّی فو اللّه الذی نفسی بیده ما التفتّ فی أیّ زمان شرعتم و أیّ وقت فرغتم».

«خٰاشِعُونَ» یعنی خاضعون متواضعون متذلّلون.
مبتنی بر برخی روایات (که شرح آن در مباحث علل الشرایع رفت) خشوع در صلاة، علت تشریع و معنای آن تلقی شده است.
پس خشوع در ظواهر مصلی کفایت نمی کند، بلکه خشوع باید در باطن او نیز راه یافته باشد و از رسولخدا (صلی الله علیه و آله) آمده است:
«ما زاد خشوع الجسد على ما فی القلب فهو عندنا نفاق‏».

در این قسمت، اطلاق آیه شریفه مشتمل بر فروعات مسئله خشوع می شود؛
خشوع اعضا و جوارح، خشوع قلب و بصر و نظر که هر یک دربردارنده احکامی از فرائض، مندوبات و ... می باشند.

أخبار بسیاری نیز در این باره وارد شده مانند این روایت حضرت مولی (علیه السلام) که فرمودند:
«لَا تُجَاوِزْ بِطَرْفِکَ فِی الصَّلَاةِ مَوْضِعَ سُجُودِکَ الْحَدِیثَ».

بنابراین مستنبط از مفاد این کریمه، فوائد ذیل است:
فلاح برای مومنین امری حتمی و قطعی است.
فلاح مختص مومنین است، پس عصاة و کفار تخصصا از شمول فلاح خارج اند.

فلاح مشروط و معلولِ خشوع مومنین در صلاتشان است.
وجوب صلاة نیز مقید به خشوع است، پس صلاة بلا خشوع، صلاة تلقی نمی شود، زیرا فاقد فلاح است.

إقامه صلاة از اوصاف بارز مومنین است.
و شرط صحت و قبولی صلاة نیز دوام اتصاف مصلّی به ایمان و خشوع است.

اطلاق آیه شریفه نیز دلالت دارد بر همه اقسام خشوع؛ اعم از خشوع در ظواهر (مانند اقسام شَغل نظر و بصر و ... در صلاة) و خشوع باطنی.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

لیْسَ شَیْ‏ءٌ مِنْ خِدْمَة اللَّهِ یَعْدِلُ الصَّلَاةَ

امام صادق (علیه السّلام) فرمودند:
«إِنَّ طَاعَةَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خِدْمَتُهُ فِی الْأَرْضِ وَ لَیْسَ شَیْ‏ءٌ مِنْ خِدْمَتِهِ یَعْدِلُ الصَّلَاةَ فَمِنْ ثَمَّ نَادَتِ الْمَلَائِکَةُ زَکَرِیَّا (علیه السّلام)‏ وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْراب»؛

من لا یحضره الفقیه، ج‏۱، ص ۲۰۸

طاعت خداوند عزّ و جلّ همانا به او خدمت کردن در روى زمین است و هیچ خدمتى از خدمات نسبت به خداوند نیست که با نماز برابرى کند، و به همین سبب است که فرشتگان، زکریّا (علیه السّلام) را هنگامى که در محراب عبادت به نماز ایستاده بود، بشارت فرزند فرستادند.

شرح الحدیث

طاعة الله، انقیاد ماسوی الله از ساحت کبریایی خداوند تبارک و تعالی وخدمت او بر روی زمین است.
ذات أقدس ربوبی غنی مطلق، مالک کل شیء، ربّ العالمین و الواحد القهار است،

▫️و الْخَلْقُ کُلُّهُمْ عِیَالُ اللَّه‏
با اینحال خدمت کردن به آن قادر متعال وجه ممیزه ای دارد و آن این است که او قادر متعال، بی نیاز از این طاعات و خدمات است.

و نیز نوع خدمت عیال الله به او متمایز می باشد.
چنانچه در اینجا اشاره می فرماید: هیچ خدمتی از خدمات نزد خداوند با نماز برابرى نمى‏ کند؛
زیرا قربی که با إقامه صلاة برای مکلف حاصل می شود، از هیچ عبادت دیگری به دست نمی آید.

از اینرو آن حضرت (علیه السلام) تعلیل کلام را به این آیه کریمه عطف می فرمایند که:
فرشتگان حضرت زکریا را آنگاه به فرزند بشارت دادند که او در محل عبادت خود نماز مى‏ گزارد.

یعنی استجابت دعا و بشارت به حضرت زکریا از جانب ذات باریتعالی و توسط ملائکه در صلاة شرف صدور یافت.
چون در آیه شریفه از واو حالیه استفاده شده است؛ یعنی درحالیکه او در نماز بود این بشارت و استجابت به او رسید.

بنابراین، روایت شریفه از لسان مبارک امام صادق (علیه السلام) إشعار به حکمت و علت دیگری از تشریع وجوب اقامه صلاة برای عبد دارد که آن خدمت به ساحت ربوبی است. از این خدمت تنها بنده حقیر محتاج، ذی نفع است و ذات باری تعالی غنی مطلق.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

وجوب إقامة صلاة بر جمیع مکلفین

اتَّقُوهُ وَ أقیمُوا الصَّلاةَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکین

سوره مبارکه روم، آیه ۳۱ می فرماید:
«وَ اتَّقُوهُ وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکین»؛‏
تقوای الهی پیشه کنید و نماز را برپا کنید و از مشرکان مباشید.

خطاب آیه شریفه ظهور بر وجوب أقامه صلاة دارد.
این خطاب در کریمه تعمیمی است و مشتمل بر جمیع مکلفین می شود.

آیه شریفه متشکل از جملات متعاطفینی است که هریک از آنها دلالت معنای حکم صلاة را واضح می کند و شرح آن از این قرار است:

حجیت ظهور اتَّقُوهُ

مستفاد از قراین متصله در آیه شریفه، امر به تقوا در اینجا دلالت بر امتثال از جمیع مأمورات و إجتناب از جمیع منهیات می کند.

ذکر خواص بعد از عام
حجیت ظهور أقیمُوا الصَّلاةَ
سپس در میان جمیع اوامر الهی، امر به إقامه صلاة شده است.
و در میان تمام نواهی، نهی از شرک می شود.
و اینها از باب ذکر خاص بعد از عام می باشد؛

زیرا صلاة أغلب و أبرز المصادیق برای امتثال اوامر الهی است.
چنانچه امام صادق (علیه السّلام) می فرمایند:
«إِنَّ طَاعَةَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خِدْمَتُهُ فِی الْأَرْضِ، وَ لَیْسَ شَیْ‏ءٌ مِنْ خِدْمَتِهِ یَعْدِلُ الصَّلَاةَ»
(شرح این حدیث در مبحث ۸ علل الشرایع بیان شد).
نیز صلاة وجه دین، مناط قبولی عبادات، جامع العباداة، عمود الدین می باشد.

لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکین
پس از امر به اقامه صلاة که مهمترین در میان أوامر الهی بود، از شرک نفی می فرماید؛
علت اینکه در میان تمام منهیات، به شرک اشاره شد، این مطلب است که شرک از همه گناهان کبیره بزرگتر است. آیه شریفه «إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ» مستند این استنباط است. وفق کریمه همه گناهان کبیره مورد بخشش خداوند قرار می گیرد جز شرک.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

اتَّقُوهُ وَ أقیمُوا الصَّلاةَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکین

بیان شد که آیه ۳۱ سوره مبارکه روم دلالت بر وجوب إقامه صلاة دارد.
وجوب إقامه الصلاة در این کریمه مسبوق به امر عام اتَّقُوا بود.
و دلیل ذکر خاص بعد عام، أهمیت صلاة به عنوان بارزترین مصداق عبودیت بود.
نیز بیان شد که مولی پس از امر به صلاة، از شرک نهی می کند و این تقابل بنوعی بیانگر حکم ترک صلاة محسوب می شد. به بیانی دیگر ترک متعمدانه صلاة مصداق شرک و کفر تلقی می شود.
▫️در ادامه بررسی این آیه شریفه، به بررسی حجیت ظهور و دلالت معنای آن بر وجوب اقامه نماز می پردازیم.

حجیت ظهور أقیمُوا الصَّلاةَ بر وجوب

حال که ظواهر آیه مورد بررسی قرار گرفت، نوبت به تبیین حکم آیه و حجیت آن می رسد.

علت اینکه در آیه کریمه امر را در ماده (قوم- قام) بیان فرمود، این است که امتثال امر الهی متوقف بر صرف نماز گزاردن نیست،
زیرا مولی هیئت امر را در ماده أقم استعمال فرمود.

بررسی آیات حضرت قرآن مثبت این مطلب است که صرف نماز مأمور به شارع نیست، بلکه حکم وجوب صلاة متعلقی دارد که آن نیز مورد امر واجب می باشد. این متعلق در بسیاری از آیات "إقامه" است، یعنی برای نماز از فعل إقامه و هم خانواده های آن استفاده شده است.

در زبان عربی وقتی برای کاری از «قام بالامر و أقامه» استفاده می شود که شخص آن را به پا داشته و با جدیّت و تلاش آن کار را انجام دهد.

اقامه صلاة یعنی أدای آن به وجه أکمل و أتم، به گونه ای که از ارکان، اجزاء و شروط آن با اهتمام کامل مراقبت و محافظت شود.

به این ترتیب صلاتی مصیب و ممتثل عند الله خواهد بود که به وجه أتم و أکمل آن إقامه شود.

همچنین از اینکه "أقیموا" در قالب جمع استعمال شد، عمومیت خطاب به جمیع مکلفین أعم از ذکور و اناث استنباط می شود.

منبع (ادامه مطلب ...):

http://www.asr-entezar.ir/archives/70772

شهید علی اکبر علیئی

منبع (ادامه مطلب ...):

وبلاگ 1: https://qaem14.blog.ir/ | وبلاگ 2: http://yamahdi788.loxblog.com/

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

التماس دعا

حضرت فاطر، اسم اعظم «فاطمه» را که از أسماء الله الحسنی می باشد، از نام «فاطر» خویش مشتق فرموده است. چنانچه در نصوص آمده است ...

جمعه, ۱۹ فروردين ۱۴۰۱، ۰۲:۰۶ ق.ظ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى

یا زهراء سلام الله علیها

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.

سوره مبارکه انبیاء آیه ۱۰۵

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

«فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ».

(سوره مبارکه مبارکه روم، آیه ۳۰)

فرازی از خطبه مفاخره

حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند:

«أَنَا کَذَلِکَ فَهُوَ الْفَاطِرُ وَ أَنَا فَاطِمَةَ‏»؛

نام من نیز مشتق از اسم ذات اقدس الهی می باشد، او فاطر است و من فاطمة هستم.

الفضائل (لإبن شاذان القمی)، ص ۸٢

شرح فراز

حضرت فاطر، اسم اعظم «فاطمه» را که از أسماء الله الحسنی می باشد، از نام «فاطر» خویش مشتق فرموده است. چنانچه در نصوص آمده است:

«یَا مُحَمَّدُ! إِنِّی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَهَبْتُ لِابْنَتِکَ اسْماً مِنْ أَسْمَائِی فَسَمَّیْتُهَا فَاطِمَةَ وَ أَنَا فَاطِرُ کُلِّ شَیْ‏ء»؛

ای محمد! همانا من خدایی هستم که پروردگاری جز من نیست، من فاطر آسمانها و زمین هستم و به دخترت اسمی از أسماء خودم بخشیدم و او را فاطمه نامیدم و من فاطر کل شیء هستم.

بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏ ۲۴، ص ۳۲۴

«شَقَقْتُ لَها اسْماً مِنِ اسْمِی، هَذِهِ فَاطِمَةُ وَ أَنَا فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ فَاطِمُ أَعْدَائِی عَنْ رَحْمَتِی یَوْمَ فَصْلِ قَضَائِی وَ فَاطِمُ أَوْلِیَائِی عَمَّا یَعْتَرِیهِم‏ وَ یَشِینُهُم‏»؛

اسم او را از اسم خودم مشتق کردم، او فاطمه و من فاطر آسمانها و زمین ها، جداکنندۀ دشمنانم از رحمتم در روز قیامت، و جداکنندۀ دوستانم از چیزهائى که موجب ناراحتى و آلودگى آن‏ها مى ‏شود، هستم.

همان، ج‏ ۲۶، ص ۳۲۸

همچنین پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در باب خلقت نورانی حضرت فاطمه (سلام الله علیها) به فاطریت آن حضرت اشاره کرده و فرمودند:

«فَتَقَ نُورَ ابْنَتِی فَاطِمَةَ، فَخَلَقَ مِنْهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فَالسَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ مِنْ نُورِ ابْنَتِی فَاطِمَةَ، وَ نُورُ ابْنَتِی فَاطِمَةَ مِنْ نُورِ اللَّهِ وَ ابْنَتِی فَاطِمَةُ أَفْضَلُ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ»؛

خداوند متعال، نور دخترم فاطمه (علیها السلام) را شکافت و از آن آسمان‌ها و زمین را بیافرید؛ پس آسمان‌ها و زمین از نور دخترم فاطمه (علیها السلام) است و نور دخترم فاطمه (علیها السلام) از نور خداست و دخترم فاطمه (علیها السلام) والاتر از آسمان‌ها و زمین است.

تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج ‏۳، ص ۴٦۵

از مجموع اخبار فوق که به کثرت در جوامع روایی آمده است، به دست می آید که سرّ فاطریت ذات اقدس الهی، در وجود مقدس حضرت فاطمه (علیها السلام) نهفته است. به بیان دیگر فاطریت الهی و رحمت مطلق او در وجود مبارک حضرت فاطمه (علیها السلام) که مسمّی به «أمّ الرّحمة» می باشند، به ظهور أتم و أکمل خود رسیده است. و «رحْمَتُهُ [رحمة الله] فاطمة (علیها السّلام)».
خلق با محبت مادری مفطور شده اند و به سبب وجود مبارک حضرت رحمة الله الواسعة، فطرت توحیدی و معرفت به ولایت یافته اند، «و لَولا ذلِکَ لَم یَدرِ أحَدٌ مَنْ خالِقُهُ و لا مَن رازِقُهُ» و اگر چنین نبود، هیچ معرفتی به خالق و رازق برای احدی محقق نمی شود.

اینکه در مستندات دیگر تصریح شده که در جوف مؤمنین و خلق، «مشکات» و «حبّه» که از القاب حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می باشند، قرار گرفته، دلالت بر همین مطلب دارد که فطرت خلق، مفطور به محبت فاطمی است و سرشت همۀ انسانها صبغۀ محبت مادری یافته است. أمّی بودن حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله)، آنجا که می فرمودند: «فداک ابوک یا فاطمة و انت ام ابیها» نیز به همین معنا اشاره دارد.

تفسیر کنز الدقائق، ج ۲، ص ۴۳۵؛ تفسیر القمی، ج ۲، ص ۱۰۳

منبع (ادامه مطلب ...):

http://www.asr-entezar.ir/archives/70794

شهید مدافع حرم شهید مهدی قاضی خانی

ولادت: ۱۳۶۴/۰۸/۲۸

شهادت: ۱۳۹۴/۰۹/۲۹

بسیار به پدر و مادر احترام کنید و به دیدار اقوام و دوستان بروید از فقرا و نیازمندان دل جویی کنید. قرآن را سرلوحه زندگی قرار بدهید. در خط شهدا و امام شهدا حرکت کنید و گوش به فرمان ولی امر زمان باشید و رهبر عزیزمان را در این راه تنها نگذارید تا پرچم را به صاحب اصلی برسانند.

اگر امنیت هست در این مملکت، مدیون شهدا و کمک های رهبر عزیزمانیم. خداوند عمر با عزت به او عطا فرماید.

اگر من در این راه حق و خداپسند قدم گذاشتم، مطمئن باشید برای رضای خدا و رسول خدا بوده و می خواهیم به دشمنان اسلام، ثابت کنیم که ما برای رضای خداوند و کمک رساندن به اهل بیت (ص) و رسول الله (ص) از تمامی جان و مال و همسر و فرزندانمان خواهیم گذشت و نمی گذاریم که دشمنان خدا و اهل بیت (ص) به این اسلام ناب محمدی ضربه بزنند که این کار را امام حسین (ص) برای اسلام نموده و تمام دار و ندار خود را در راه اسلام و خداوند فدا نمود و از او الگو گرفته ایم. اگر من گناهکار در این کار خداپسندانه قدم گذاشتم، فردای قیامت در نزد خدا و رسولش سرافکنده نباشم.

منبع (ادامه مطلب ...):

وبلاگ 1: https://qaem14.blog.ir/ | وبلاگ 2: http://yamahdi788.loxblog.com/

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

التماس دعا

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: جبرئیل گفت: «بخوان به نام پروردگارت که خلق کرد» سپس به من گفت : «وضو بگیر». پس وضو گرفتم و با جبرئیل دو رکعت نماز گزاردم ...

جمعه, ۱۹ فروردين ۱۴۰۱، ۰۱:۳۳ ق.ظ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.

سوره مبارکه انبیاء آیه ۱۰۵

#فاتحة_الکتاب

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ * الرَّحْمنِ الرَّحیمِ * مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ * ایَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ * اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ* صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّینَ»

(سوره مبارکه حمد)

فاتحة الکتاب
امّ الکتاب
سبعا من المثانی

با توجه به آیه شریفه «وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ» (سوره مبارکه حجر آیه ۸۷) ، خداوند عزوجل،‌ سوره حمد را در مقابلِ «قرآن عظیم» قرار داده است: فَأَفْرَدَ الِامْتِنَانَ [عَلَیَ‏] بِفَاتِحَةِ الْکِتَابِ، وَ جَعَلَهَا بِإِزَاءِ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ (۱)؛ چنانکه در حدیث نبوی اشاره گردیده که اگر «فاتحة الکتاب» در کفه ای از ترازو و «قرآن» در کفه ای دیگر قرار داده شود ،‌ فاتحة الکتاب (در نسبت و میزان) هفت برابر آن خواهد بود: لو أن فاتحة الکتاب وضعت فی کفة المیزان ، ووضع القرآن فی کفة ، لرجحت فاتحة الکتاب سبع مرات (۲)

لذا جایگاه این سوره ،‌ نه سوره ای از سور مبارکه حضرت قرآن ، بلکه همانطور که اسامی آن نیز دلالت می نماید، امّ و اساس القرآن بودن آن است: «ان لکل شى ء اساسا ... و اساس القرآن الفاتحة» (۳)
بنابراین پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) تصریح نمودند که سوره ای همانند «ام الکتاب»، در حضرت قرآن یافت نمی شود: «و الذی نفسی بیده ما انزل اللَّه فی التوراة و لا فی الزبور و لا فی القرآن مثلها هی ام الکتاب (۴)

حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) علت تشریع حکم وجوب قرائت در نماز را «رفع مهجوریت حضرت قرآن» بیان نمودند ؛ قرائتی که آغاز آن با سوره مبارکه ی حمد است که جامع کل خیر و حکمت می باشد: أُمِرَ النَّاسُ بِالْقِرَاءَهًْ فِی الصَّلَاهًْ لِئَلَّا یَکُونَ الْقُرْآنُ مَهْجُوراً مُضَیَّعاً..َ وَ إِنَّمَا بُدِئَ بِالْحَمْدِ دُونَ سَائِرِ السُّوَر..جُمِعَ فِیهِ مِنْ جَوَامِعِ الْخَیْرِ وَ الْحِکْمَهًْ (۵)

به عبارت دیگر قرائت سوره حمد در نماز سبب رفع مهجوریت حضرت قرآن می شود.

بنابراین در بررسی سیر تاریخی نزول آیات حضرت قرآن، گرچه در معنایی عام می توان سوره حمد را به عنوان یکی از سور حضرت قرآن دانست ، اما در حقیقت معنا، تمامی آیات حضرت قرآن در نزول تدریجی و سیر تاریخی شان از «امّ‌الکتاب» که همان سوره حمد است، برگرفته شده اند. بر همین اساس، ما نیز قبل از ورود به مباحث آغازین بعثت که با نازل شدن آیات سوره مبارکه علق در ارتباط است، جایگاه سوره مبارکه «أم الکتاب» را بررسی خواهیم نمود.

(۱). التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکری علیه السلام ، ص۲۹ عیون أخبار الرضا علیه السلام ؛ ج۱ ؛ ص۳۰۲
(۲).مستدرک الوسائل ج۴ ص۳۳۰
(۳).تفسیر نمونه، ج ‍۱ ص۴
(۴)بحارالأنوار، ج ۸۹ ص ۲۵۹.
(۵). من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۳۱۰؛ وسائل الشیعه ، ج۶، ص۳۸

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ * الرَّحْمنِ الرَّحیمِ * مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ * ایَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ * اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ* صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّینَ»

(سوره مبارکه حمد)

فاتحة الکتاب
امّ الکتاب
سبعا من المثانی

گرچه در معنایی عام می توان سوره حمد را به عنوان یکی از سور حضرت قرآن دانست ، اما در حقیقت معنا، تمامی آیات حضرت قرآن در نزول تدریجی و سیر تاریخی شان از «امّ‌الکتاب» که همان سوره حمد است، برگرفته شده اند و بر همین اساس، در ابتدای بررسی سیر تاریخی نزول آیات قرآن کریم ، جایگاه این سوره مبارکه را مورد مداقه و بررسی قرار می دهیم.

در باب جایگاه سوره مبارکه حمد در ترتیب نزول ، أقوال مختلفی بیان شده که عبارتند از:

بر اساس ترتیب نزول سوره ها:

اولین سوره نازل شده
و یا اولین سوره جمعی النزول (تمامی آیات آن با هم نازل شده اند)

بر اساس ترتیب نزول آیات:

مقارنت نازل شدن آیات این سوره مبارکه با آغاز وحی [آیات ابتدایی سوره مبارکه علق]

و یا نازل شدن آیات سوره مبارکه حمد بلافاصله پس از وقایع آغازینِ مبعوث شدن حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) [ یعنی بلافاصله پس از آیاتی از سور مبارکه ی علق،‌ قلم، مزمل، مدثر که همگی در ارتباط با آغاز بعثت حضرت ختمی مرتبت (صلوات الله علیه) می باشند]

مستندات اقوال فوق که برگرفته از نصوص [کلام حضرات قرآن ناطق علیهم السلام] و یا اقوال علمای علوم قرآن و مستندات تاریخی است، بدین صورت می باشند:

حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمودند:

از پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) از ثواب قرائت قرآن سؤال نمودم، پس آن حضرت ثواب سوره ها را یک به یک به همان ترتیبی که نازل شده اند برشمردند. پس اول سوره‌اى که در مکه بر آن حضرت نازل شد، «فاتحه الکتاب» بود سپس‌ «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ»:

عن علی بن أبی طالب علیه السلام أنه قال: سألت النبی عن ثواب القرآن، فأخبرنی بثواب سورة سورة على نحو ما نزلت من السماء، فأول ما نزل علیه بمکة «فاتحة الکتاب» ثم «اقرأ باسم ربک» (۱)

از حضرت صادق ال محمد (علیه السلام) مرویّ است که فرمودند:

فاَوّل ما نُزِلَ علی رسول الله بِمَکَهَ بَعدَ اَن نُبِیءَ الحمد (۲):

اول آیاتی که بر رسول الله المکرم (صلوات الله علیه) در مکه پس از نبوت آن حضرت نازل گردید، حمد بود.

در شرح وقایع آغاز بعثت در غار حراء ، نقل است که همان روز اول بعثت، جناب جبرئیل نماز و وضو را به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) تعلیم نمود، و از آنجا که «لا صلاة الا بفاتحة الکتاب» (قائمیت هر نمازی به فاتحة الکتاب است)، فلذا سوره مبارکه حمد در همان روز اول بعثت نازل شده است (۳):

عن ابن عباس : فَقَالَ: اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ» ...قَالَ لِی: تَوَضَّأْ. فَتَوَضَّأْتُ ثُمَّ قَامَ فَصَلَّی وَ صَلَّیْتُ مَعَهُ رَکْعَتَیْنِ ثُمَّ قَالَ: هَکَذَا الصَّلَاهًْ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) (۴)

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: جبرئیل گفت: «بخوان به نام پروردگارت که خلق کرد» سپس به من گفت : «وضو بگیر». پس وضو گرفتم و با جبرئیل دو رکعت نماز گزاردم.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم

لذا همانطور که در أقوال علمای علوم و تاریخ قرآن بیان شده است:

لا شکّ أنّ النبیّ (صلی اللّه علیه و آله و سلم) کان یصلّی منذ بعثته.. فلا بدّ أنّ سورة الفاتحة کانت مقرونة بالبعثة (۵):

شکی نیست که پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) از ابتدای بعثت نماز می گزاردند.. در نتیجه شکی نیست که سوره فاتحة الکتاب مقارن با بعثت بوده است.

و اما در خصوص قولی که قائل به نازل شدن آیات سوره مبارکه حمد در ترتیب پنجم (پس از نازل شده آیاتی از سور مبارکه علق،‌ قلم، مزمل، مدثر) است، مؤلف کتاب «المتهمید فی علوم القرآن» می نویسد:

أما سورة الفاتحة فهی اولى سورة نزلت بصورة کاملة، و بسمة کونها سورة من القرآن کتابا سماویا للمسلمین، فهی أوّل قرآن نزل علیه (صلى اللّه علیه و آله و سلم) بهذا العنوان الخاصّ، و أمّا آیات غیرها سبقتها نزولا، فهی إنما نزلت لغایات اخرى، و إن سجّلت بعدئذ قرآنا ضمن آیاته و سوره (۶)

سوره فاتحة، اولین سوره ای است که به صورت کامل و در مقام نازل شدن حضرت قرآن، به عنوان کتابی آسمانی برای مسلمانان، نازل گردیده است ؛ اما آیاتی که پیش از آن نازل شده اند، در این مقام نبوده اند [از باب مبعوث شدن حضرت ختمی مرتبت صلوات الله علیه به رسالت بوده اند] که بعدا تحت عنوان (آیاتی از) قرآن، مکتوب شده اند در میان دیگر آیات و سوره ها.

لذا تمامی اقوال مختلف فوق، حول حقیقت جایگاه و شأن این سوره مبارکه قابل جمع می باشند و آن همان شأن «فاتحة الکتاب» بودن سوره مبارکه حمد است که در همان نقطه آغازین نزول تدریجی حضرت قرآن ، به صورت یکجا بر قلب مبارک حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین (صلی الله علیه و اله و سلم) نازل گردیده است.

(۱). مجمع البیان فی تفسیر القرآن ج۱۰ ص۲۱۲
(۲). بحارالانوار ،ج ۸۲، ص ۵۲
(۳). التمهید فی علوم القرآن؛ ج۱ ، ص ۱۲۶
(۴).تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۲۶
(۵).التمهید فی علوم القرآن ج ۱ صص۱۲۸
(۶).التمهید فی علوم القرآن ج ۱ صص۱۲۷

منبع (ادامه مطلب ...):

http://www.asr-entezar.ir/archives/70804

شهید مدافع حرم عبدالله باقری

ولادت :۱۳۶۲/۰۱/۲۹

شهادت : ۱۳۹۴/۰۸/۰۱

بخشی از وصیت شهید باقری:

برایم شب هفت و چهلم نگیرید و هزینه اش را به فقرا بدهید
پیراهنی که با آن برای امام حسین ( علیه السلام ) عزاداری کرده ام را روی پیکرم داخل قبربگذارید.

منبع (ادامه مطلب ...):

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

التماس دعا

با سوابق شهید حجازی بیشتر آشنا شوید؛ از لبنان تا سوریه همپای حاج قاسم ...

يكشنبه, ۱۴ فروردين ۱۴۰۱، ۰۲:۲۳ ق.ظ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

با سوابق شهید حجازی بیشتر آشنا شوید؛
از لبنان تا سوریه همپای حاج قاسم

سردار شهید سید محمد حجازی سال‌ها فرماندهی سپاه در لبنان را به‌عهده داشت و در این جایگاه خدماتی ویژه در راستای تقویت جبهه مقاومت انجام داد.

شب گذشته سردار سید محمد حجازی جانشین نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بر اثر عارضه شیمیایی به‌جامانده از دوران دفاع مقدس پس از طی یک دوره بیماری به شهادت رسید.

سردار سید محمد حسین‌زاده حجازی متولد 1335 در اصفهان، از جمله فرماندهان باسابقه سپاه است که از همان ابتدای تأسیس سپاه، به عضویت آن درآمد.

او در دوران دفاع مقدس مسئولیت‌هایی نظیر ریاست ستاد سپاه منطقه دوم کشوری، جانشینی سپاه منطقه چهار کشور و جانشینی قرارگاه عملیاتی سلمان در جبهه میانی را داشت و پس از آن تا پایان دفاع مقدس به‌عنوان جانشین قرارگاه عملیاتی قدس سپاه مشغول به خدمت شد.

سردار حجازی فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی ارشد مدیریت دولتی از دانشگاه تهران، دانش‌آموخته دکترای دانشکده عالی دفاع ملی در رشته مدیریت استراتژیک و عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) بود.

پس از پایان دفاع مقدس سردار حجازی معاون هماهنگ‌کننده نیروی مقاومت بسیج شد تا اینکه در سال 76 به فرماندهی این نیرو برگزیده شد و تا سال 86 نیز در این سمت باقی ماند. دوران 10ساله فرماندهی سردار حجازی در نیروی مقاومت بسیج یکی از بهترین دوران‌های این نیرو محسوب می‌شود.

پس از آن با حکم فرماندهی معظم کل قوا، رئیس ستاد مشترک و معاون هماهنگ‌کننده فرمانده‌کل سپاه شد و تا سال 87 در این سمت باقی ماند تا اینکه در سال 87 به سمت جانشین فرمانده‌کل سپاه برگزیده شد و همزمان جانشین فرمانده سپاه در قرارگاه ثارالله تهران نیز بود.

سردار حجازی در سال 88 به ستادکل نیروهای مسلح رفت و جایگزین سردار نقدی در معاونت آماد و تحقیقات صنعتی ستادکل نیروهای مسلح شد.

پس از آن سردار حجازی به فرماندهی سپاه لبنان منصوب شد و تا 1398 در این جایگاه خدمات ویژه‌ای در راستای تقویت جبهه مقاومت انجام داد. این شهید بزرگوار در جریان جنگ سوریه نیز کنار شهید سپهبد سلیمانی خدماتی تأثیرگذار را در راستای مبارزه با تروریسم تکفیری انجام داد.

نقش‌آفرینی در تقویت حزب‌الله لبنان و جبهه مقاومت از درخشان‌ترین نقاط کارنامه این شهید بزرگوار است که موجب شد طی سال‌های اخیر صهیونیستها برنامه ترور وی را در دستور کار خود داشته باشند.

منبع: تسنیم

منبع:

https://harimeharam.ir/news/43914?n=از-لبنان-تا-سوریه-همپای-حاج-قاسم

برخی پیوندها:

مفاتیح الجنان | در فضیلت مبارک رمضان

کانال طاووس الجَنَّه | کانال شَرحِ سِرّ ( تماشاگه راز)

وبلاگ 2: https://qaem14.blog.ir/

پایگاه اطلاع‌رسانی سید ابراهیم رئیسی: https://raisi.ir

نمازهای ماه شعبان ...

چهارشنبه, ۳ فروردين ۱۴۰۱، ۰۶:۲۲ ب.ظ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

ادعیه و اعمال ماه شعبان المعظم

نمازهای ماه شعبان

فضیلت ماه شعبان :
این ماه بسیار شریف و منسوب به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) است . آن حضرت این ماه را روزه می داشت و متصل به ماه مبارک رمضان می کرد و می فرمود : «شعبان ماه من است.»
آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمود : «هر کسی که ماه شعبان را روزه بدارد ، برای محبت پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) و تقرب به خدا، خدا او را دوست دارد و او را به کرامت خود در روز قیامت نزدیک می سازد، و بهشت را بر او واجب می کند.»
نماز در هر پنجشنبه از ماه شعبان:
در هرپنجشنبه از این ماه، دورکعت نماز خوانده می شود. در هر رکعت بعد از حمد، صد مرتبه سوره توحید را بخواند و بعد از سلام صد بار صلوات بفرستد.
از امام علی (علیه السلام) روایت شده که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : " آسمان ها در هر پنج شنبه از ماه شعبان زینت داده می شود ، پس ملائکه عرض می کنند خدای ما بیامرزد روزه داران این روز را ، و دعای آنها را اجابت کند . و کسی که یک روز از این ماه را روزه بگیرد خدا بدن او را بر آتش حرام می کند.
نماز شب اول :
نماز شب اول ماه ماه شعبان دوازده رکعت است . در هر رکعت بعد از حمد پانزده مرتبه سوره توحید .
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : خدا به او ثواب دوازده هزار شهید عطا فرماید و برای او ثواب عبادت دوازده سال را می نویسد و از گناهان خارج می شود ، مانند روزی که از مادر متولد شده باشد .
نماز دیگر شب اول :
دو رکعت است . در هر رکعت بعد از حمد ، سی مرتبه سوره توحید را بخواند ، و بعد از سلام نماز بگوید : " اللهُمَّ هذا عَهدی عِندَکَ اِلی یَومِ القیامة. "
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : از ابلیس و لشکر او حفظ می شود ، و به او ثواب راستگویان عطا می نماید .
نماز شب دوم :
نماز این شب پنجاه رکعت است، در هر رکعت بعد از حمد سوره توحین و معوذتین (سوره های فلق و ناس) یک مرتبه.
نماز شب سوم :
دو رکعت است و در هر رکعت بعد از حمد، بیست و پنج مرتبه سوره توحید خوانده شود.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:کسی که این نماز را به جا آورد،خدا برای او در روز قیامت هشت در بهشت را باز می کند و هفت در جهنم را بر او می بندد، و خداوند هزار حله و هزار تاج بر او می پوشاند.
نماز شب چهارم :
چهل رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، بیست و پنج مرتبه سوره توحید قرائت مى شود.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: هر کسى که این نماز به جا آورد، خدا براى او به هر رکعتى ، ثواب هزار هزار (یک میلیون) سال عبادت مى نویسد و براى او به هر سوره ، هزار هزار (یک میلیون) شهر بنا مى کند و به او ثواب هزار هزار (یک میلیون) شهید را عطا مى فرماید.
نماز شب پنجم :
دو رکعت مى باشد و در هر رکعت بعد از حمد، پانصد مرتبه سوره توحید خوانده و بعد از نماز هفتاد مرتبه صلوات فرستاده مى شود.
نماز شب ششم :
چهار رکعت مى باشد که در هر رکعت بعد از حمد، پنجاه مرتبه سوره توحید خوانده مى شود.
نماز شب هفتم :
دو رکعت است و در رکعت اول بعد از حمد، صد مرتبه سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد، صد مرتبه آیة الکرسى قرائت مى شود.
نماز شب هشتم :
دو رکعت مى باشد؛ در رکعت اول بعد از حمد، آیه آمن الرسول تا آخر سوره پنج مرتبه و پانزده مرتبه سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد، آیه آخر سوره کهف یک مرتبه و پانزده مرتبه سوره توحید ذکر مى گردد.
نماز شب نهم :
چهار رکعت است ؛ و در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه سوره نصر خوانده مى شود.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: کسى که این نماز را به جا آورد، البته حرام مى کند خدا جسد او را بر آتش و به او به هر آیه ، ثواب دوازده شهید از شهداى بدر را و ثواب علما عطا مى کند.
نماز شب دهم :
چهار رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، آیة الکرسى یک مرتبه و سوره کوثر نیز سه مرتبه قرائت مى شود.
ثواب این نماز صد هزار حسنه ، صد هزار درجه بالا رفتن ، صد هزار در براى او باز شدن ، و آمرزیدن پدر و خود و همسایگانش مى باشد.
نماز شب یازدهم :
هشت رکعت مى باشد؛ در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه سوره کافرون قرائت مى گردد.
خداوند به این شخص به هر رکعتى ، باغى از باغهاى بهشت را عطا مى کند.
نماز شب دوازدهم :
دوازده رکعت مى باشد که در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه سوره تکاثر خوانده مى شود.
ثواب این نماز، آمرزش چهل ساله گناهان او و بلند شدن چهل درجه براى او و استغفار چهل هزار ملک براى او و ثواب کسى که شب قدر را درک کرده باشد مى باشد.
نماز شب سیزدهم :
دو رکعت مى باشد و در هر رکعت بعد از حمد، سوره والتین یک مرتبه خوانده مى شود.
نماز شب چهاردهم :
چهار رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، پنج مرتبه سوره والعصر تکرار مى گردد.
ثواب این نماز، ثواب نمازگزاران از زمان آدم تا روز قیامت و برانگیخته شدن او در حالى که صورتش از خورشید و ماه نورانى تر مى باشد و موجب آمرزش او مى گردد.
نماز شب پانزدهم - شب میلاد امام زمان (عج):
چهار رکعت است و ما بین نماز مغرب و عشا و در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه توحید (به روایتى یازده مرتبه ) خوانده مى شود. بعد از نماز ده مرتبه گفته مى شود: یا رب اغفرلنا و نیز ده مرتبه یا رب ارحمنا و باز ده مرتبه یا رب تب علینا و بیست و یک مرتبه سوره توحید و سپس ‍ مى گویند: سبحان الذى یحیى و الموتى و یمیت الاحیاء و هو على کل شیى قدیر . در پایان نیز ده مرتبه ذکر مى شود: استجاب اللّه له و قضى حوائجه فى الدنیا و الاخرة و اعطاه اللّه کتابه بیمینه و کان فى حفظ اللّه الى قابل .
نماز شب شانزدهم :
دو رکعت مى باشد و در هر رکعت بعد از حمد، یک مرتبه آیة الکرسى و پانزده مرتبه سوره توحید قرائت مى گردد.
ثوابش ، بناى هزار قصر در بهشت است.
نماز شب هفدهم :
دو رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، هفتاد و یک مرتبه سوره توحید خوانده و بعد از نماز، هفتاد مرتبه استغفار مى گردد.
نماز شب هجدهم :
ده رکعت است و در هر رکعت بعد از حمد، پنج مرتبه سوره توحید ذکر مى گردد.
نماز شب نوزدهم :
دو رکعت مى باشد و بعد از حمد، پنج مرتبه آیه قل اللهم مالک الملک قرائت مى شود.
از ثواب هاى این نماز، خارج شدن والدین مى باشد از آتش ، اگر در آتش باشند.
نماز شب بیستم :
چهار رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، پانزده مرتبه سوره نصر خوانده مى شود.
رسول خدا صل الله علیه و آله فرمود: کسى که این نماز را بخواند قسم را آنچنان کسى که مرا بر حق به پیغمبرى مبعوث کرد! خارج نمى شود از دنیا تا مرا در خواب ببیند و مى بیند جایگاه خود را در بهشت و باکرام البررة محشور مى شود.
نماز شب بیست و یکم :
هشت رکعت مى باشد و در هر رکعت بعد از حمد، سوره توحید و معوذتین (ناس و فلق ) یک مرتبه ذکر مى گردد.
نماز شب بیست و دوم :
دو رکعت است و در هر رکعت بعد از حمد، سوره کافرون و توحید، پانزده مرتبه خوانده مى شود.
نماز شب بیست و سوم :
سى رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، یک مرتبه سوره زلزلت قرائت مى شود.
نماز شب بیست و چهارم :
دو رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه سوره نصر خوانده مى شود.
نماز شب بیست و پنجم :
ده رکعت مى باشد؛ در هر رکعت بعد از حمد، یک مرتبه سوره تکاثر خوانده مى شود.
ثواب این نماز، ثواب هفتاد پیغمبر است .
نماز شب بیست و ششم :
ده رکعت مى باشد؛ در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه آیه آمن الرسول قرائت مى گردد.
خداوند به این شخص در روز قیامت ، شش نور عطا مى کند.
نماز شب بیست و هفتم :
دو رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه سوره اعلى را خوانده مى شود.
نماز شب بیست و هشتم :
چهار رکعت مى باشد و در هر رکعت بعد از حمد، یک مرتبه سوره توحید، ناس و فلق قرائت مى شود.
نماز شب بیست و نهم :
ده رکعت است ؛ در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه سوره تکاثر، ده مرتبه معوذتین (ناس و فلق ) و ده مرتبه سوره توحید خوانده مى شود.
از ثواب این نماز، گذشتن از صراط مثل برق است .
نماز شب سى ام :
دو رکعت است و در هر رکعت بعد از حمد، ده مرتبه سوره اعلى خوانده و بعد از سلام ، صد مرتبه صلوات فرستاده مى شود.
رسول خدا صل الله علیه و آله فرمود: قسم به آنچنان کسى که مرا به حق به پیغمبرى مبعوث کرد! به درستى که بلند مى کند خدا براى او هزار هزار (یک میلیون) شهر در جنت النعیم و اگر اهل آسمانها و زمین جمع شوند که ثوابش را شمارش کنند، نتوانند و براى او هزار حاجت بر مى آورد.

منبع:

https://portal.anhar.ir/node/25960#gsc.tab=0

پیوندها:

کانال طاووس الجَنَّه:

https://t.me/tavoosoljannah

کانال شَرحِ سِرّ ( تماشاگه راز):